امروز در فضا: مونتاژ ایستگاه فضایی بین المللی آغاز شد

در 6 دسامبر 1998، فضانوردان شاتل فضایی اندور ساخت و مونتاژ ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) را با نصب جزء یونیتی آغاز کردند.

ماژول یونیتی

ماژول اتصال یونیتی اولین قسمت از ایستگاه فضایی بین المللی است که ایالات متحده ساخته است. این قسمت با اتصال به عنصر اصلی ایستگاه یعنی زاریا، امکان زندگی انسان و تحقیق روی این سازه را ایجاد کرد. این بخش جایی است که مسافران با هم غذا می خورند.

یونیتی به شکل استوانه ای است و دارای شش محل اتصال است که اتصال به ماژول های دیگر را آسان می کند. این سازه که از فولاد ساخته شده توسط بوئینگ برای ناسا تهیه شده است.

یونیتی توسط شاتل اندور در طی ماموریت STS-88 در مدار قرار گرفت.

مأموریت اس‌تی‌اس- ۸۸

این مأموریت که اولین مأموریت یک شاتل به ایستگاه فضایی بین‌المللی محسوب می‌شد، یونیتی را به ایستگاه منتقل کرد.

مأموریت هفت روز طول کشید و شامل سه پیاده‌روی فضایی برای اتصال کابل‌های برق و انتقال داده‌های زاریا و یونیتی بود. فضانوردان مأموریت، حدود پنج روز بعد از ایستگاه بازدید کرده و چند قطعه معیوب در زاریا را جایگزین و محموله‌های ایستگاه را برای فضانوردان آینده جابه‌جا کردند.

همچنین بخوانید : مریخ‌نورد استقامت برای اولین‌بار یک نمونه سنگ‌پوشه از سیاره سرخ را جمع‌آوری کرده است

تصویر پنج فضانورد ناسا و یک فضانورد روسی مأموریت اس‌تی‌اس- ۸۸
سرگئی کریکالف، فضانورد روسی و نانسی کوری متخصصین مأموریت‌ هستند که در جلو نشسته‌اند. ایستاده از چپ، جری راس (متخصص مأموریت)، رابرت کابانا (فرمانده مأموریت)، فردریک استورکو (خلبان) و جیمز نیومن (متخصص) هستند.

اتصال یونیتی به ایستگاه، طی سه پیاده‌روی فضایی هفت ساعته و توسط دو فضانورد، جیم نیومن و جری راس انجام شد. آن‌ها حدود چهل کابل را در پیاده‌روی اول، به ایستگاه ۳۵ تنی با طول ۲۳ متر متصل کردند.

طی این مأموریت، ماهواره کوچکی متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده نیز مستقر شد.

ایستگاه فضایی بین‌المللی

مونتاژ ایستگاه فضایی به مدت ۱۳ سال ادامه پیدا کرد. امروزه ISS آزمایشگاهی منحصربه‌فرد برای انجام تحقیقات در طیف گسترده‌ای از رشته‌های علمی است. از نوامبر سال ۲۰۰۰، بیش از ۲۳۰ نفر از ۱۸ کشور مختلف بازدیدکننده آن بوده‌اند. به‌عنوان یک آزمایشگاه نیز این ایستگاه میزبان بیش از ۲۵۰۰ تحقیق علمی از ۱۰۰ کشور بوده‌ است.

با گذشت بیش از سی سال از عمر ایستگاه فضایی بین‌المللی، این سازه دیگر کاربرد زیادی ندارد. حالا ایستگاه به‌شدت قدیمی است و دیگر امکان تعمیر بسیاری از بخش‌هایش با هزینه‌ای قابل‌قبول وجود ندارد. ایستگاه بین‌المللی فضایی دیگر نمی‌تواند به کاوش انسان در فضا، کمک زیادی کند و تأثیر گسترده‌ای روی اکتشافات جدید بگذارد.

بنابراین تا پایان سال ۲۰۳۰، این ایستگاه در نقطه‌ای دور‌‌افتاده در اقیانوس آرام فرود خواهد آمد.

این خبر باز نشر از منبع بوده و دولوپرسنتر هیچ مسئولیتی در قبال صحت آن نداد.