بلاک چین Blockchain چیست؟

امروزه بلاک چین به یکی از موضوعات داغ در محافل فناوری تبدیل شده است. قبل از هر چیز باید بگویم که بلاک چین یکی از اعضای جدید دنیای اینترنت محسوب می شود و به همین دلیل ناآشنایی شما با این مقوله جای نگرانی و تعجب ندارد. به هر حال، این فناوری یکی از داغ ترین موضوعات این روزها و یکی از کلمات کلیدی سال است و حتی کسانی که تا به حال با ارز دیجیتالی مانند بیت کوین کار نکرده اند، در مورد آن صحبت می کنند.

معرفی بلاک چین به زبان ساده
در ابتدای کار خوب است ببینیم خود کلمه بلاک چین یعنی چه؟ Blockchain از دو کلمه Block به معنای بلاک و Chain به معنای زنجیره تشکیل شده است؛ پس معنای آن می‌شود زنجیره بلوکی یا به عبارت دیگر رشته‌ای از بلوک‌ها (یا بلاک‌ها) که دانه دانه به هم متصل شده‌اند؛ چیزی شبیه به واگن‌های یک قطار. بلوک هم یعنی چیزهای قطعه قطعه و قالب‌گیری شده؛ مثل بلوک‌های سیمانی که حتماً معرف حضور است!

مثال‌های روشن برای درک بهتر مفهوم بلاکچین
• مثال اول:
فرض کنید من در یک جمع ۱۰۰ نفره، برگه‌ای که در آن اطلاعات مختلفی درج شده را بالا می‌گیرم و همه با تلفن همراهشان از آن برگه عکس می‌گیرند.
حالا اگر من در برگه تغییراتی دهم و یا آن را نیست و نابود کنم، دیگر برای آن جمع قابل پذیرش نیست زیرا همه آنها یک تصویر و یک کپی از آن نسخه اصلی را در اختیار دارند و من در صورتی می‌توانم به هدفم برسم که موبایل تک تک آن افراد را بگیرم و تصویر برگه را حذف کنم (که تقریباً غیرممکن است). حالا قدری ذهن‌تان را بازتر کنید: این جمع می‌تواند یک گروه چند میلیون نفری باشد که به صورت عمومی، به برخی اطلاعات دسترسی دارند و همه چیز پیش چشم آنهاست.

• مثال دوم:
وقتی شما پولی را در یک بانک سپرده‌گذاری می‌کنید، آنها اطلاعاتی را در مورد مبلغ سپرده و حساب شما در یک پایگاه داده بزرگ ذخیره می‌کنند ولی چه کسانی به این اطلاعات دسترسی دارند؟
پاسخ روشن است: کارکنان و روسای بانک؛ اما بر خلاف بانک، هیچ «قدرت مرکزی» نمی‌تواند به اطلاعات ثبت شده در بلاکچین دسترسی داشته باشد بلکه همه چیز برای همه نمایان است و همین موضوع، این فناوری را بسیار قابل اعتماد می‌سازد زیرا راه را بر تقلب و دستکاری‌های پنهان می‌بندد.

قابلیت‌ها و کاربردهای بلاکچین

بلاکچین یک فناوری متن‌باز است و کسی صاحب و مالک آن نیست. به عبارت دیگر، این فناوری یک مجری مرکزی برای تایید تراکنش‌های انجام شده ندارد و به صورت خودکار شبکه را تنظیم می‌کند. با استفاده از بلاکچین، افراد زیادی می‌توانند گزارش‌های مختلفی را به یک نوع بایگانی اطلاعات وارد کنند و کاربران نیز قادرند چگونگی ثبت و بروزرسانی اطلاعات را در کنترل خود داشته باشند؛ یعنی همه چیز در جلوی چشمان افراد است و چیزی برای پنهان کردن وجود ندارد.

زمانی که اطلاعات ذخیره می‌شود، دیگر امکان بازنویسی و تغییر آن وجود ندارد و همین امر باعث می‌شود تا بلاکچین یک سوابق تاریخی دائمی ایجاد کند. جذابیت‌های چنین فناوری در زمینه‌های مختلف تجاری و مالی به ویژه در زمانی که «امنیت» به پاشنه آشیل اینترنت تبدیل شده، کاملاً مشخص است. خلاصه این که بلاکچین یک فناوری قابل اعتماد و عمومی و با قابلیت اشتراک گذاری است.

تکنولوژی بلاک چین چگونه کار می‌کند؟

هر بلاک شامل سه عنصر است: یک سری داده (Data) ، هش (Hash) و هش قبلی (Hash of previous block). هر تراکنش در بستر بلاکچین یک کد هش ۶۴ کاراکتری تولید می‌کند. این کد با کد هش قبلی ترکیب می‌شود تا یک بلاک جدید ایجاد کند. هش هویت بلاک و کل محتویات آن را تایید می‌کند و همیشه منحصر به فرد است، درست مانند اثر انگشت. وقتی یک بلاک به وجود می‌آید هش آن محاسبه می‌شود. هر گونه تغییری در بلاک، هش را تغییر می‌دهد. عنصر سومی که در داخل بلاک ذخیره می‌شود هش بلاک قبلی است که در ایجاد زنجیره ای از بلاک ها موثر است و همین موضوع باعث ایجاد امنیت بسیار بالا برای این فناوری می‌شود. هش بلاک قبلی، بلاک ها را به یکدیگر مرتبط می‌سازد و به این ترتیب «زنجیره» به وجود می‌آید.

داده‌های ذخیره شده به نوع بلاکچین بستگی دارد. مثلاً داده‌های بیتکوین جزئیاتی را درباره تراکنش ذخیره می‌کند، از جمله مشخصات فرستنده، گیرنده و میزان سکه‌های مبادله شده. هر بلاک با استفاده از بلاک‌های جدید، یک ترتیب خطی، زمانی و رشته کاراکترهای یک‌بار مصرف تولید می‌کند. به همین دلیل دست‌کاری و ایجاد اطلاعات نادرست و غیرقابل ردیابی، تقریباً غیرممکن است. در حال حاضر سامانه‌های اداری و بانک‌ها در معرض جرائم سایبری قرار دارند؛ اما بلاک چین می‌تواند جلوی همه‌ی آن‌ها را بگیرد. بلاک چین می‌تواند با استفاده از جایگزین کردن پردازش‌های موجود پیچیده‌، تمام تراکنش‌های انجام شده را ضبط و نگهداری کند. دیو ریسیزین (Dave Hryciszyn) مدیر بخش فناوری و راهبردهای شرکت انگلیسی هدلاندن (HeadLondon) می‌گوید: بلاک چین پایگاه داده‌ای است که محیط امن یکپارچه‌ای را در محیط‌های ناامن ایجاد می‌کند. به این معنا که تمام اطلاعات معاملات انجام‌ شده در هر صنعتی را ذخیره می‌کند. می‌توان از این فناوری در زمینه‌های مالی، حسابرسی، پزشکی و صنعتی نیز استفاده کرد.

ویتالیک بوترین بنیان گذار اتریوم درباره بلاک چین گفته:

بلاک چین مشکل دستکاری و سوء استفاده را رفع می کند، وقتی در این باره با مردم غرب صحبت می کنم آنها می گویند به گوگل، فیسبوک یا بانک شان کاملا اعتماد دارند و فکر نمی کنند این سازمانها قصد سوء استفاده از اطلاعات آنها را داشته باشند ولی بقیه مردم دنیا در هند، آفریقا، اروپای شرقی یا روسیه اینطور فکر نمی کنند.بلاک چین فرصتی است برای کشورهایی که هنوز به اندازه مشخصی از ثروت نرسیده اند نه فقط ثروتمندان.

مایکاح وینکلسپکت (Micah Winkelspecht) مؤسس و مدیر شرکت آمریکایی جم (Gem) ارائه‌دهنده‌ی بلاک چین، می‌گوید:

بلاک چین می‌تواند یک پایگاه داده، پروتکل یا نرم‌افزار باشد. زمانی که اطلاعات ذخیره می‌شود، دیگر امکان بازنویسی و تغییر آن وجود ندارد. این طراحی باعث می‌شود تا بلاک چین، یک سوابق تاریخی دائمی ایجاد کند.

آجای ویج (Ajay Vij)، معاون مدیر و رییس بخش خدمات مالی شرکت اینفوسیس (Infosys) :

بلاک‌چین طراحی شد تا جلوی کلاه‌برداری در معاملات گرفته شود. این فناوری یک پایگاه داده‌ی توزیع ‌ شده است که هر کسی می‌تواند در آن اعتبار معاملات را بررسی کند.

همچنین بخوانید : بلاکچین در صنعت بیمه / تبدیل یک شعار به پیشرفت‌هایی غیرمنتظره در بیمه سلامت و عمر

تراکنش‌ها در بلاک چین
وقتی یک کاربر درخواست انجام تراکنش را ارایه می‌دهد (مثلا کاربر الف می‌خواهد یک بیتکوین را برای کاربر ب بفرستد) این درخواست به شبکه متشکل از کاربران بیت کوین ارسال می‌شود. این تراکنش (به همراه مجموعه‌ای از سایر تراکنش‌های کنونی) از طریق فرآیندی که استخراج (ماینینگ) نامیده می‌شود تایید می‌شود. بلوک ایجاد شده در فرآیند استخراج دربردارنده اطلاعات این تراکنش است و به انتهای زنجیره بلوک کنونی افزوده می‌شود. این بلوک غیرقابل تغییر بوده و دیگر نمی‌توان آن را ویرایش کرد و یا از بین برد.

شبکه توزیع شده در بلاک چین
بلاک چین یک مرکز داده غیرمتمرکز و توزیع شده از اطلاعات تراکنش‌های صورت گرفته است و این نکته اصلی‌ترین ویژگی بلاک چین به شمار می‌رود. شیوه معمول کنونی برای ذخیره اطلاعات تراکنش‌ها، استفاده از یک مرکزداده مستقر در یک سرور مرکزی است. برای نمونه، همه اطلاعات مربوط به تراکنش‌های بانکی در یک مرکزداده مرکزی موجود بر روی یک سرور که به بانک تعلق دارد است. اگر این مرکزداده هک شود، شاید بانک یک مرکزداده پشتیبان داشته باشد که بتواند اطلاعات مورد نظر را بازیابی کند. اما اگر این نسخه پشتیبان هم هک شود چه؟ یک سازمان (مثل بانک) باید چند نسخه پشتیبان داشته باشد با خیالش بابت امنیت اطلاعات راحت شود؟

بلاک چین با قرار دادن یک نسخه از داده‌ها در اختیار هر یک از کاربران بلاک چین، این مشکل را برطرف می‌سازد. هر کاربر یک نسخه از همه تراکنش‌های صورت گرفته را بر روی رایانه خود دارد و اکثریت کاربران می‌توانند مقررات عملکرد آن را تعیین کنند. اگر یک کاربر بخواهد داده‌های موجود در نسخه خود را دستکاری کند، آن نسخه با سایر نسخه‌های موجود متفاوت بوده و به این ترتیب از نظر شبکه مردود خواهد شد. به همین دلیل، بلاک‌چین ذاتا از امنیت بالایی برخوردار است. در واقع اگر کسی بخواهد داده‌های تراکنش‌های موجود در بلاک چین را تغییر دهد، باید حداقل تیمی از همه رایانه‌های موجود در شبکه را در یک زمان هک کند.

تاثیر بلاکچین در عصر جدید چگونه است؟

اصلی ترین موضوع در مورد Blockchain، اعتماد است. امروزه، جامعه و اقتصاد جهانی بر اساس اعتمادی که به واسطه ها داریم اداره می شوند. واسطه هایی نظیر بانک ها، دولت ها و شرکت های بزرگ اینترنتی مثل گوگل و فیسبوک. در دنیای کسب و کار، برخی از بزرگ ترین شرکت ها و عظیم ترین ثروت ها از طریق تبدیل شدن به یک واسطه به دست می آید. واسطه ها یک تراکنشی را به سرانجام می رسانند و سهم خود را از این بین بر می دارند. چنین واسطه هایی واقعا کار بزرگی انجام می دهند اما محدودیت های خود را دارند، آن ها هزینه بر هستند و همه چیز را کُند می کنند. هر آنچه مرکزیت پیدا می کند آسیب پذیر است. اما بالاتر از همه، آن ها «سود ناهمگامی بر می دارند» بابت آنچه که ارائه داده اند. به بیان ساده تر، بابت ارزش اندکی که اضافه می کنند، پول کلانی به جیب می زنند. بهترین کالای آن ها اعتماد است و این اعتماد بر مبنای آن شکل گرفته که تصور می شود آن ها برای همیشه وجود دارند.

بلاکچین اما یک نوع دیگری به مسئله اعتماد نگاه می کند، مرکزیتی ندارد و توسط عموم جامعه اداره می شود، بنابراین هیچکس نمی تواند به آن دسترسی پیدا کرده و یا تغییری در آن ایجاد کند. چنین مسئله ای سبب می شود که واقعا ارزش اعتماد کردن را داشته باشد تا جایی که The Economist به آن عنوان «ماشین اعتماد» را داده و وال استریت ژورنال آن را «دموکراسی اعتماد» می خواند. این شکل از اعتماد می تواند سبب پدید آمدن نوعی واحد پولی جدید و یا ثبت رای به صورت عادلانه، ثبت مطمئن مدارک و یا انتقال ارزش های دیجیتالی بدون پرداخت هیچ بها و با بالاترین میزان امنیت شود.

دان تپسکات، نویسنده و متفکر حوزه تکنولوژی و اقتصاد دیجیتال به آن نسل دوم اینترنت می گوید چون شاهد تکامل آن «از اینترنت اطلاعات به اینترنت ارزش ها» هستیم. از آنجایی که بسیاری از شرکت ها فقط با قرار گرفتن در میان دو معامله سود کلانی به جیب می زنند، پدید آمدن چنین فناوری مهمی می تواند معادلات بسیاری از صنایع را به هم زند. تپسکات می گوید: «بلاکچین قرار است تاثیر عمیقی روی کسب و کارها در سراسر دنیا بگذارد.» و این موضوع مختص به صنایع بسیاری قدیمی نمی شود. تپسکات می گوید حتی مدل های کسب و کاری که ۴ یا ۵ سال قدمت دارند هم تحت تاثیر آن قرار خواهند گرفت.

برای مثال Uber را در نظر بگیرید. اوبر هم یک واسطه است که پول را از مسافر می گیرد و به راننده می دهد و در این بین تنها کاری که می کند، پیدا کردن یک ماشین برای مسافری است که در خیابان منتظر مانده. اوبر تمام اطلاعات و سوابق راننده ها و مسافرانش را دارد و اطلاعات حساب و نوع پرداختشان را می داند. در آینده، تمامی این اطلاعات توسط بلاکچین اداره می شود (یا سرویسی که بر پایه آن شکل گرفته باشد) بدون آنکه اطلاعاتی در دسترس کسی قرار بگیرد.

برای درک بهتر ماجرا بهتر است مثالهایی بزنیم :

بانک ها

بانک ها جریان عظیم انتقال پول را کنترل می کنند و از این راه سود هنگفتی هم به جیب می زنند. بنابراین وقتی بیتکوین وارد ماجرا می شود، می دانیم که بلاکچین چه ضرری به آن ها وارد می سازد. تپسکات سیستم پرداخت امروز را به ماشین روب گلدبرگ تشبیه می کند. آن ها به شکل بی اهمیتی پیچیده و کند هستند. در آینده، تراکنش های وابسته به بلاکچین، به سادگی نیازمند درجات مختلفی از درگیر کردن کاربر هستند. برای یک پرداخت، تنها اطلاعات لازم آن است که آیا خریدار به اندازه کافی پول دارد یا نه. برای رهن و گرو گرفتن، کاربر باید اطلاعات مربوط به درآمد، دارایی ها و تاریخچه تراکنش های مالی را هم داشته باشد. بانک ها احتمالا از بین نمی روند اما باید شیوه کارکرد خود را از انتقال پول به کارهای موثرتری تغییر دهند.

شبکه توزیع انرژی

به شیوه ای مشابه، شبکه های تولید انرژی امروزی توسط مراکز اداره می شوند، مراکزی که روی توزیع انرژی کنترل دارند و آن را مدیریت می کنند. با این حال، پیشرفت قابل توجه انرژی های تجدید پذیر مثل انرژی خورشیدی و یا حتی پیشرفت باتری ها، سبب می شود تا شبکه های توزیع محلی کوچک پدید آید. بنابراین، اگر شما در خانه یا محل کار خودتان انرژی تولید می کنید، می توانید آن را درون باتری ها ذخیره کرده و هر زمان به آن نیاز داشتید، استفاده کنید. حتی می توانید آن را به همسایه تان بفروشید. چنین اتفاقی می تواند منجر به حفظ انرژی و جلوگیری از هدر رفت آن شود. چون انرژی هر چه مسافت بیشتری طی کند، هدر رفت بیشتر و هزینه بیشتری خواهد داشت. با این شیوه، دیگر واسطه ای هم وجود ندارد و مردم می توانند خودشان خرید و فروش کنند. در حال حاضر، شرکت های تولیدکننده انرژی حلقه اتصال مورد اعتماد میان کاربر و نیازش (انرژی) هستند. چون آن ها زیرساخت را کنترل می کنند، بنابراین سهم خودشان را هم بر می دارند.

ژورنالیسم
تپسکات می گوید که بلاکچین می تواند ژورنالیسم را هم دستخوش تغییر کند. برای مثال بابت هر داستان، خبر یا مقاله ای که خوانده می شود، خواننده باید یک دهم پنی (یک صدم دلار) بپردازد. نتیجه این می شود که خواننده تصمیم میگیرد کدام مطلب حائز اهمیت و سرمایه است و بابت آن هزینه می کند. از نگاه تپسکات شاید این راه مقابله با اخبار جعلی در باربر اخبار واقعی و ارزشمندی باشد که ژورنالیست ها تولید می کنند. البته از نگاه حرفه ای تر، چنین اقدامی ممکن است بیشتر به سود نویسنده های پر طرفدار باشد و اخبار حائز اهمیت ولی کم طرفدار دنیای امروز کمتر دیده شوند.

پزشکی

در بخش پزشکی که بعضاً سوابق بیماران دستکاری می‌شود، پزشکان و مدیران بیمارستان ها می‌توانند با این فناوری، پرونده ای از سوابق بیماران را با امنیت بالا ذخیره کرده و آن را در صورت لزوم در اختیار دیگر بیمارستان ها، مراکز درمانی و حتی مراجع قضایی قرار دهند. این کار علاوه بر افزایش امنیت ذخیره‌سازی و انتقال داده‌ها، باعث کاهش خطرات و هزینه‌های مدیریت داده‌ها نیز می‌شود.

نظرسنجی

آیا می دانید با بلاکچین می‌توان یک سیستم نظرسنجی پیاده کرد؟
بله می‌شود، ولی مهمترین و اصلی ترین تفاوت در نظرسنجی بلاکچینی با نظرسنجی های رایج، در «معتبر بودن داده‌های» آن است زیرا در بلاکچین قابلیت تغییر و دستکاری داده‌ها وجود ندارد و مثلاً اگر ۷۰ درصد مردم بگویند گزینه یک بهتر از دو است، هیچ کس نمی تواند این ۷۰ درصد را به ۶۹ درصد تبدیل کند. این در حالی است که در سیستم‌های معمولی نظرسنجی، الی ماشاء الله امکان تقلب وجود دارد! اعتبارسنجی و جلوگیری از تقلب در انتخابات الکترونیکی که به وسیله بلاکچین صورت می‌گیرد هم به جای خود قابل تامل است.

ثبت املاک

بلاک چین موجب افزایش قبل توجه کارایی در ثبت هر نوع اطلاعاتی می‌شود و در عین حال، اطلاعات ثبت شده کاملا شفاف بوده و در معرض دید همگان قرار می‌گیرد. از آنجا که املاک جزو مواردی است که احتمال کلاهبرداری در آن بالاست و در عین حال، فرآیند ثبت املاک نیز بسیار پرهزینه است، می‌توان از این فناوری برای بهبود عملکرد آن استفاده کرد. تاکنون چندین کشور از جمله روسیه، هندوراس (سال ۲۰۱۵) و گرجستان (سال ۲۰۱۷) به استفاده از بلاک چین برای ثبت املاک روی آورده‌است.

ذخیره‌سازی داده‌‌

در حال حاضر شما برای ذخیره‌سازی فایل‌های خود از Dropbox یا Gdrive استفاده می‌کنید. مشکل اصلی استفاده از این سرویس‌دهنده‌ها این است که شما باید به آن‌ها اعتماد کنید. دولت‌ها می‌توانند آن‌ها را مجبور کنند، اطلاعات شما را افشا کنند. اما با استفاده از تکنولوژی بلاک‌ چین اطلاعات شما در رایانه‌های مختلف موجود در شبکه با رمزگذاری منحصر به فرد ذخیره می‌شود. همین امر باعث کاهش هزینه‌ها خواهد شد. حتی اگر شما فضای اضافی در رایانه‌ی خود دارید، می‌توانید این فضا را اجاره دهید. Storj مثال خوبی از این موضوع است.

قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند (smart contracts) اولین بار توسط اتریوم پیشنهاد شد. یک قرارداد هوشمند در واقع قراردادی قابل‌برنامه‌ریزی است که بر روی بلاک چین قرار می‌گیرد تا وقتی که تعهدات مندرج در آن توسط طرفین اجرا شود. به محض اجرای تعهدات، برنامه مورد نظر به صورت خودکار اجرا می‌شود. برای نمونه می‌توان قراردادی برای ارسال مقدار مشخصی بیت کوین به یک کیف پول مشخص در روزی مشخص در ماه تعریف کرد (مثل برای پرداخت کرایه یک خانه اجاره‌ای). قراردادهای هوشمند نیز همانند سایر تراکنش‌های موجود بر روی بلاک‌چین، قابل حذف نیستند.

ثبت اسناد

امروزه اکثر سوابق مالکیت شما در کاغذ ذخیره می‌شوند و امکان دستکاری در این سوابق وجود دارد. از آنجایی که این تکنولوژی از کامپیوترها استفاده می‌کند، خطاهای انسانی کاهش می‌یابد. اگر کسی اطلاعات بلاک ها را دستکاری بکند و اطلاعات را تغییر دهد، عبارت هش تغییر خواهد کرد و این تغییر باعث شکستن توالی بلاک‌ها می‌شود. با این اوصاف کسی نمی‌تواند در این بلاک‌ها تغییر ایجاد کند. هر تغییری از دید همگان مخفی نخواهد ماند. بلاک چین به عنوان یک دفتر عمومی قابل تعمیم، می‌تواند هرگونه ثبتی را به نحو بهتری انجام دهد. ثبت ملک می‌تواند مثال خوبی در این زمینه باشد. در حال حاضر و به روش سنتی پروسه ثبت ملک بسیار پرهزینه است، نیاز به نیروی کار زیادی دارد و به شدت در معرض کلاهبرداری قرار دارد.

همچنین بخوانید : توسعه بلاک چین هفتمین شغل پردرآمد حوزه IT

تعدادی از کشورها پروژه ثبت املاک را بر اساس بلاکچین در حال حاضر اجرا می‌کنند. هندوراس اولین دولت بود که این ابتکار عمل را در سال ۲۰۱۵ انجام داد هرچند که وضعیت فعلی آن پروژه نامشخص است. در سال جاری، گرجستان یک قرارداد را با گروه Bitfury ایجاد کرد تا یک سیستم بلاک چین برای ثبت دارایی ایجاد کند. به گزارش رسمی، هرناندو د سوتو، اقتصاددان برجسته و مدافع حقوق مالکیت، یکی از مشاوران این پروژه خواهد بود. اخیرا، سوئد نیز اعلام کرد که از این سیستم برای ثبت املاک در کشور خود به صورت آزمایشی بهره خواهد برد.

چرا تکنولوژی بلاک چین برای بانک‌ها جذاب است؟

مؤسسات مالی، شرکت‌هایی هستند که بلاک چین را وسیله‌ای برای افزایش موفقیت‌های خود می‌دانند. آن‌ها می‌توانند درحالی‌که سامانه‌هایشان با پلتفرم‌های شرکت‌های دیگر سازگار است، داده‌های مربوط به موجودی و دارایی‌های خود را به‌صورت رمزنگاری‌شده و با امنیت بالا، تولید، مدیریت و ذخیره کنند.البته مؤسسات مالی و بانک‌هایی که از بلاک چین استفاده می‌کنند، باید خطر کاهش قدرت در بازار تبادلات ارزی را بپذیرند. بانک‌ها، به‌عنوان مجریان اصلی بازار تبادلات ارزی شناخته می‌شوند؛ این فناوری و بیت کوین، خلأ بزرگی در این بخش ایجاد می‌کنند؛ اما در هزینه‌ی ایجاد زیرساخت‌ها صرفه‌جویی خواهد شد.

مقامات بانک انگلیسی سانتاندر (Santander) پیش‌بینی می‌کنند، بلاک چین می‌تواند در سال ۲۰۲۲ به‌صورت سالانه ۲۰ میلیارد دلار ذخیره‌ی مالی برای بانک‌ها فراهم کند.

حتی سوئیفت با کمک موسسه تحقیقاتی اکسنچر درنظر دارد که با استفاده از تکنولوژی بلاک چین در زمینه مدیریت پرداخت و تصفیه و همچنین تشخیص هویت و احراز مالکیت استفاده کنند.سوئیفت پیش‌تر نیز تحقیقات زیادی در مورد چگونگی استفاده از زنجیره بلوک‌ها را انجام داده بود که به عنوان بخشی از پروژه Hyperledger مطرح شد و به صورت open-source در دسترس عموم قرار گرفت. گزارش‌های جدیدتر نشان از درجه اهمیت و گستردگی تحقیقات سویفت در راه استفاده از تکنولوژی بلاک چین دارند بخصوص در زمینه احراز هویت و مدیریت پرداخت.

مزایا و معایب بلاک چین
باوجود تمام مزایای بلاک چین، فرلانگر معتقد است که “بلاک چین از محدودیت در زمینه مقیاس‌پذیری، حکومتی و انعطاف‌پذیری، رنج می‌برد.” مقیاس‌پذیری به دلیل تعداد زیاد کامپیوترها و منابع انرژی، محدود شده است. محدودیت حکومتی از این حقیقت ناشی می‌شود که بسیاری از شرکت‌های خصوصی به دنبال این هستند که در زمینه بلاک چین زیرساخت‌های متفاوت خود را داشته باشند. محدودیت انعطاف‌پذیری به این دلیل است که در زمینه بلاک چین سیاست و قوانین ثابت وجود ندارد. هر اپلیکیشنی که به مبادلات مالی و اطلاعاتی وابسته است باید معتبرتر و مؤثرتر باشد. امروزه بیشتر مراکز مالی اپلیکیشن های مخصوص خود را دارند. برای این‌که بتوانند با سایر شرکت‌ها رقابت مؤثری داشته باشند باید اپلیکیشنی ارائه دهند که تجربه متفاوتی در اختیار مشتری قرار دهد. AppDynamics به مراکز مالی اجازه می‌دهد که اپلیکیشن های بانکی آنلاین، پردازش اعتبار، فرایند اعتبار، فرایند پرداخت، مبارزه با تقلب و حمایت مشتری، را نظارت کنند.بلاک چین Blockchain چیست؟

کلام آخر

اشتباه نکنید، هنوز کارهای زیادی باید صورت بگیرد تا بلاکچین تبدیل شود به فناوری مورد استفاده شهروندان عادی یک جامعه. استفاده از آن در حال حاضر نیازمند دسترسی های بالایی در دانش و تکنولوژی است. بلاکچین نه به تنهایی بلکه به واسطه سرویس هایی که بر اساس آن شکل می گیرند در آینده مطرح خواهد شد.همچنین، انقلاب بلاکچین به این مفهوم نیست که دیگر هیچ کسب و کاری برای توسعه وجود ندارد یا پولی در کار نیست، بلکه در عوض ساختارها تغییر می کند و کمپانی ها باید این تغییرات را بپذیرند.

فناوری بلاک‌چین نمی‌تواند به سرعت، اینترنت را تغییر دهد. وینکلسپکت در این رابطه می گوید: «موارد زیادی است که این فناوری را به چالش می‌کشد. مردم ممکن است متوجه شوند این فناوری، یک تحول ایجاد خواهد کرد؛ اما نمی‌دانند این فناوری چگونه به بهبود کسب‌وکار آن‌ها کمک می‌کند.»
بلاک‌چین یک فناوری نوظهور است که نیاز دارد تا برنامه‌هایی سازگار با آن تولید شود. همچنین برای استفاده از این فناوری باید مجموعه‌ای مقررات تنظیم شود. همچنین این فناوری باید بتواند کارآمدی خود را اثبات کند تا بتواند به صورت گسترده به کار گرفته شود.

منبع